امامزاده شاهزاده حسین فرزند علی بن موسی الرضا است که مقبره‌اش در شهر قزوین واقع شده ‌است . گفته شده که شاهزاده حسین در سفر به مرو حین عبور از قزوین ، در این شهر درگذشت و در همانجا به خاک سپرده شد . در دورهٔ حکومت صفویه برای این امامزاده که بعدها به شاهزاده حسین معروف شد ، ساختمان‌های متعددی بنا گردید و زیارتگاه مردم قزوین شد . مجموعه بناهای شاهزاده حسین عبارتند از : دروازه ورودی ، ساختمان گنبد دار ، رواق ، میانسرا ، ایوان ، بقعه و اتاقهایی در اطراف صحن مرکزی یا میانسرا . ورودی مجموعهٔ شاهزاده حسین ، از سمت شمال ، شبیه دروازه‌های ورودی شهرهای عهد صفویه و قاجاریه ‌است . این ورودی دارای طاق نما و شش مناره ‌است که هر یک با کاشیکاریها بسیار زیبا تزیین شده ‌است .
بقعه شاهزاده حسین با دو ورودی از سمت شمال و جنوب در میان صحن بزرگی قرار گرفته ‌است . در اطراف صحن ایوان‌هایی وجود دارد که با کاشیکاری در طرحهای مختلف تزیین شده ‌است . ورودی بقعهٔ شاهزاده حسین دارای مقرنس کاری و تزیینات مختلف است ، که در دورهٔ قاجاریه با افزودن تالاری به آن شکل تازه‌ای یافته ‌است . در بخش غربی و شرقی بقعه ، دو رواق ساخته شده که به نامهای بالا سر و پایان پا معروف و دارای گچبری و کاشیکاری است . فضای داخل بقعه شاهزاده حسین ، با کاشی خشتی هفت رنگ ، بدنهٔ آن با آیینه کاری و زیر گنبد با کتیبه‌هایی به خط ثلث در زمینهٔ لاجوردی تزیین شده‌ است . قدیمی ترین و زیباترین اثر مجموعه شاهزاده حسین ، در چوبی منبت کاری شدهٔ آن است که در سال 967 هجری به مجموعه اضافه شده ‌است .
طبق کتیبه‌ای از کاشی معرق ، این مجموعه در سال 1040 هجری به دستور زینب بیگم ، دختر شاه طهماسب صفوی ، بازسازی و صندوق چوبی نفیسی بر مزار آن نصب شده ‌است . این بنا که اصالتا مربوط به دوره ایلخانی است در تاریخ 20 بهمن 1318 با شمارهٔ ثبت 339 به ‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است . در سالهای اخیر نیز مجموعهٔ شاهزاده حسین تعمیر اساسی شده و بناهایی را که به آن افزوده‌اند که از جملهٔ آنها بنای یادبودی است که به یاد محمد علی رجایی رئیس جمهور اسبق ، ساخته‌اند . در اتاق‌های اطراف امامزاده نیز کشته‌شدگان قزوینی جنگ ایران و عراق به خاک سپرده شده‌اند .